αεροδρόμιο (drone)

To Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού ή απλά Ελληνικό, ήταν το διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας για πάνω από 60 χρόνια. Οι διάδρομοί του κάποτε έσφυζαν από ζωή και υποδεχόντουσαν τουρίστες από κάθε μεριά του πλανήτη που ήθελαν να θαυμάσουν την Ελλάδα.

Είχε αρχίσει να κατασκευάζεται το 1938 στη περιοχή Χασάνι, με διάδρομο προσγειώσεως 1.800 μέτρων, μετά από απαλλοτρίωση τμημάτων των τότε κοινοτήτων Κομνηνών και Ελληνικού. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος όμως δεν επέτρεψε την ολοκλήρωσή του.

Από το 1945 έως το 1993, επιτράπηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση το αεροδρόμιο να χρησιμοποιείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Γνωστό και ως Αεροδρόμιο Χασάνι από το 1945, χρησιμοποιήθηκε από την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία, ως βάση των επιχειρήσεων της Μονάδας Αερομεταφορών, μεταξύ Ρώμης και Μέσης Ανατολής.

Το 1950 το αεροδρόμιο απέκτησε και δεύτερο διάδρομο με μήκος 2.250 μέτρα, ενώ ο πρώτος αυξήθηκε και αυτός στα 2.250 μέτρα.

Το 1958 ο κύριος διάδρομος αυξήθηκε πάλι, με μήκος τα 3.000 μέτρα. Στις 30 Μαΐου του 1962, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έθεσε τον θεμέλιο λίθο του Ανατολικού αεροδρομίου Ελληνικού που έχει σχεδιαστεί από τον διάσημο Αμερικανοφινλανδό αρχιτέκτονα Έερο Σάαρινεν.
Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν το 1969.

Τη δεκαετία του 1970 ο κυρίως διάδρομος επιμηκύνθηκε στα 3.500 μέτρα, ενώ το 1976 η Ελληνική Κυβέρνηση ανέθεσε σε Κοινοπραξία της Aeroports de Paris και του Αεροδρομίου της Φρανκφούρτης την επιλογή της κατάλληλης τοποθεσίας για τη μεταφορά του αεροδρομίου.

Η τοποθεσία που επιλέχθηκε τελικά ήταν τα Σπάτα, αλλά η κατασκευή αναβλήθηκε. Τη δεκαετία του 1990 το αεροδρόμιο εξυπηρετούσε από 10 έως 12 εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο.

Το τελευταίο αεροσκάφος που αναχώρησε από το αεροδρόμιο ήταν ένα Boeing 737 των Ολυμπιακών Αερογραμμών με προορισμό τη Θεσσαλονίκη.

Έπειτα από τον τερματισμό λειτουργίας του το 2001 το Αεροδρόμιο του Ελληνικού παραμένει κλειστό καθως ο Νέος Διεθνής Αερολιμένας “Ελευθέριος Βενιζέλος” αποτελεί πλέον το κεντρικό αεροδρόμιο των Αθηνών.

Τον Απρίλιο του 2011 άνοιξε το Μουσείο των Ολυμπιακών Αερογραμμών στον δυτικό τερματικό σταθμό, περιλαμβάνοντας τρία αεροσκάφη, που βρίσκονται σταθμευμένα εκεί από το κλείσιμο του αεροδρομίου.

Μετά το κλείσιμό του, στο αεροδρόμιο, λόγω των Ολυμπιακών αγώνων του 2004- κατασκευάστηκαν δύο γήπεδα μπέιζμπολ χωρητικότητας 8.700 και 4.000 θέσεων το καθένα, ένα Κέντρο Κάνοε-Καγιάκ Σλάλομ, ένα κλειστό γήπεδο 14.100 θέσεων και μία αίθουσα Ξιφασκίας 5.000 θέσεων.

Επίσης εκεί κατασκευάστηκε αμαξοστάσιo του τραμ της Αθήνας και του ΟΑΣΑ (ΕΘΕΛ). Επίσης, σε χώρους του πρώην αεροδρομίου στεγάζεται και η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία καθώς τα Κέντρα Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας, Περιοχής Αθηνών και Μακεδονίας της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.

Λόγω της αδύναμης φύλαξης του, σχεδόν κάθε κτήριο έχει λεηλατηθεί. Σήμερα, στον χώρο του αεροδρομίου έχει δημιουργηθεί ανεπίσημος καταυλισμός προσφύγων. Οι πρόσφυγες αριθμούν τους 4.000 περίπου.

Το «Olympic Eagle» (SX-OAB) είναι το μοναδικό 747 της Ολυμπιακής σε ελληνικό έδαφος.

Το αεροσκάφος μπορεί σήμερα να το δει κανείς στη νοτιοανατολική πλευρά του πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού. Κατασκευάστηκε το 1973 στις ΗΠΑ και παραλήφθηκε καινούργιο τότε από την Ολυμπιακή Αεροπορία. Χωρούσε συνολικά 426 επιβάτες και ήταν χωρισμένο σε δυο θέσεις: την Διακεκριμένη και την Οικονομική.

Το αεροσκάφος αυτό έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που το κάνει ξεχωριστό από τα 747 άλλων εταιριών: στο εσωτερικό του διατηρείται έντονα ζωντανό το αρχαίο ελληνικό στοιχείο.

Έτσι λοιπόν, η καμπίνα του αεροσκάφους είχε χωριστεί σε «ζώνες», καθεμιά απ’ τις οποίες έχει ένα όνομα από σημεία της Ακρόπολης Αθηνών. Για παράδειγμα, η Ζώνη Α ονομαζόταν «Προπύλαια», η Ζώνη Β «Ερεχθείον», η Ζώνη Γ «Παρθενώνας» κ.ο.κ.

Σε γενικές γραμμές, η καμπίνα των επιβατών διατηρείται σήμερα σε καλή κατάσταση, ενώ μάλιστα μέσα σε αυτή έχουν γίνει και γυρίσματα κάποιων ελληνικών σειρών.

Δυστυχώς δεν ισχύει το ίδιο και για το πιλοτήριο. Λόγω της ελλιπούς φύλαξης του αεροσκάφους τα προηγούμενα χρόνια, έχουν κλαπεί αρκετά πολύτιμα όργανα.