Στην Ελλάδα έχουμε ενεργειακή κρίση . Κρίση που αποτυπώνεται στα χαρτιά με τις τιμές των λογαριασμών του ρεύματος που παίρνουμε σαν σφαλιάρες .

Το 2018 σε αυτό το σάιτ είχαμε γράψει για την απίθανη ιστορία του απίστευτου ωχαδερφισμού παραγόντων του Ελληνικού κράτους που αφορούσε την αυτάρκεια σε ενέργεια της χώρας αρχικά και κατά δεύτερο ρόλο της παραγωγού μεγα ενέργειας . ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΚΛΑΨΤΕ ****

Είναι μερικές φορές που ακούς ή διαβάζεις πράματα που σε βγάζουν από τα ρούχα σου. Ο γράφων είχα την τύχη να γνωρίσω να ακούσω και να διαβάσω επιβεβαιώνοντας όσα μου ειπώθηκαν αναφορικά με την απίστευτη προχειρότητα , αδιαφορία , ωχαδερφισμό , κομματική υποτέλεια και όσα άλλα για να μη μπω καν στον κόπο να βρίσω ..που αφορούν την μεγαλύτερη ενεργειακή επένδυση και δωρεάν παρακαλώ που θα γινόταν στην χώρα από καθαρά ιδιωτική πρωτοβουλία . Το αν έμενε μόνο σε σχέδια και όνειρα το κατέρριψε το γεγονός πως γι αυτό τον σκοπό ο ιδιώτης ξόδεψε περίπου 135 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για να πάρει ένα φάσκελο …..

Διαβάστε λοιπόν ένα πραγματικό παραμύθι που έχει γραφεί σε βιβλίο και θα αναφέρουμε σε δύο μέρη …

Τέλη 1991 ο καθηγητής Δημήτρης Καραμπουρνιώτης , αρθρογραφεί στην εφημερίδα Καθημερινή σχετικά για την μη αξιοποίηση από το Ελληνικό κράτος ενός κυκλικού επιταχυντή πλάσματος ( παραγωγή υψηλών ποσοτήτων ενέργειας ) με το όνομα ΤΟΚΑΜΑΚ –  TCA που προσέφερε δωρεάν σε οποιοδήποτε μέλος της η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Ευρωπαϊκής υπηρεσίας διαστήματος και του νεοφώτιστου τότε CERN , επειδή οι προδιαγραφές της κολοσσιαίας αυτής μηχανής δεν τηρούσαν το χωροταξικό μοντέλο του CERN .

Το άρθρο διάβασε στο Λονδίνο ένας Έλληνας επιχειρηματίας και πλοιοκτήτης . Ο captain Σπύρος Καρνέζης ιδρυτής της EUROPEAN NAVIGATION και πρόεδρος και μεγαλομέτοχος της αλματωδώς ακμάζουσας Elin Oil , της γνωστής εταιρείας πετρελαιοειδών .

Ο επιχειρηματίας εξουσιοδότησε τον διευθύνοντα σύμβουλο της ELIN OIL Χάρη Κυνηγό να έρθει σε επαφή με τους κατ΄εξοχήν ειδικούς επιστήμονες προκειμένου να προσφέρει στην μεταφορά και εγκατάσταση του σπάνιου για τα δεδομένα της χώρας μηχανήματος ( μιλάμε για εγκατάσταση τερατώδους μεγέθους και όχι για ‘ένα απλό μηχάνημα ) .

Ο Χάρης Κυνηγός ήρθε αρχικά σε επαφή με τον καθηγητή αρθρογράφο Δημήτρη Καραμπουρνιώτη όπου του μετέφερε τις σκέψεις του captain Καρνέζη αφήνοντάς τον έκπληκτο αναφορικά με τις ιδιωτικές προθέσεις ενός Έλληνα της διασποράς να βοηθήσει την πατρίδα του . Ο Καραμπουρνιώτης έφερε σε επαφή τον Κυνηγό με τον Dr Kris Kapetanakos – Χρήστος Καπετανάκος – επικεφαλή του προγράμματος DAPRA των ΗΠΑ που σαν υπεύθυνος επιστήμονας με αντικείμενο την ενέργεια με χρήση επιταχυντή πλάσματος είχε αναλάβει την εφαρμογή του προγράμματος πόλεμος των άστρων του προέδρου Ρήγκαν με κύριο έργο την ενίσχυση του ναυτικού των ΗΠΑ σε ενδεχόμενο δορυφορικό πόλεμο!!

Ο Cpt Καρνέζης έφερε με ιδιωτικά έξοδα τον Δημήτρη Καραμπουρνιώτη και τον Dr Καπετανάκο στο Λονδίνο όπου εξήγησε ότι προτίθεται να χρηματοδοτήσει την μεταφορά και εγκατάσταση του επιταχυντή στην Ελλάδα σε μέρος που θα αναλάμβανε ο Καπετανάκος να βρει και να γίνει υπεύθυνος συναρμολόγησης και λειτουργίας σε αρχικό στάδιο του έργου.

Τα δύσκολα αρχίζουν από εκεί. Ο Καπετανάκος ένθερμος Έλληνας αλλά και πραγματιστής αναλύει στον cpt Καρνέζη , και στους Καραμπουρνιώτη και Κυνηγό το τεράστιο κόστος του εγχειρήματος . Αφενός α) η μεταφορά ενός τέτοιου μηχανήματος απαιτεί ένα κτίριο λίγο μικρότερο από το ξενοδοχείο Χίλτον με τέτοιες υποδομές και ενίσχυση τοιχίων που ουσιαστικά είναι σαν να το κτίζεις εξ αρχής β) ο επιταχυντής περίπου 150 μέτρων μήκους και 15 ύψους χωρίς τους θηριώδεις μαγνήτες ( 6 τον αριθμό μεγέθους διπλού Εγγλέζικου λεωφορείου ) πρέπει να διαλυθεί σε εκατοντάδες κομμάτια με μέγεθος από μια καρφίτσα  ως ένα μεγάλο εξάρτημα και εν συνεχεία να μεταφερθεί σε δεκάδες κοντέινερ και να συναρμολογηθεί εκεί που θα εγκατασταθεί ,γ) το τεχνικό προσωπικό που θα χρειασθεί για την λύση και συναρμολόγηση μετά ξεπερνά τα 500 άτομα τα οποία συνάμα θα πρέπει να γνωρίζουν την τεχνολογία πλάσματος και προς αυτό θα πρέπει επιστήμονες να δελεασθούν χρηματικά για να έρθουν , αφετέρου ένα τέτοιο έργο σίγουρα θα πρέπει να πάρει το ΟΚ από την κρατική αρχή δλδ την Κυβέρνηση .

Ο cpt Καρνέζης ζήτησε μια λεπτομερή μελέτη απο τον Δρ Καπετανάκο και την υψηλού κύρους ομάδα του σχετικά με τον χρόνο υλοποίησης του εγχειρήματος τον τόπο εγκατάστασης τα δεδομένα κέρδους της χώρας από την λειτουργία και φυσικά το συνολικό κόστος .

Τον Απρίλιο του 1992 ο Dr Καπετανάκος που ήδη είχε πάρει την έγκριση από το NRL          ( Naval Research Laboratory ) των ΗΠΑ για αποδέσμευσή του από τις έρευνες που διεξήγαγε ( Το πρόγραμμα πόλεμος των άστρων είχε εγκαταλειφθεί ) ετοίμασε έναν ογκώδη φάκελο σχετικά με το σχέδιο του επιχειρηματία το οποίο με πολυμελή ομάδα συνεργατών του έφερε στην Γλυφάδα στην Αθήνα όπου ο επιχειρηματίας περνούσε τις γιορτές του Πάσχα .

Η πρώτη ενέργεια του dr Καπετανάκου ήταν η σκέψη του να εγκαταλειφθεί η ιδέα μεταφοράς του ΤΟΚΑΜΑΚ δεδομένου κάποιας αστάθειας που είχε παρουσιάσει η πλατφόρμα βάσης των μαγνητών την οποία επιβεβαίωνε και ο dr Δημήτρης Νανόπουλος διευθύνων επιστημονικός σύμβουλος στο CERN και επικεφαλής του ινστιτούτου θεωρητικής φυσικής του πανεπιστημίου του Τέξας και να μεταφερθεί ο ήδη σε λειτουργία επιταχυντής του NRL , Modified Betatron accelarator ( MBA ) o οποίος και νεότερης τεχνολογίας ήταν ,  πιο ασφαλής αλλά κυρίως είχε σε ετοιμότητα το επιστημονικό προσωπικό που είχε εργαστεί επάνω του και το επίσης σημαντικό πως το Naval Research Laboratory έδινε την άδεια να μεταφερθεί στην Ελλάδα !!

Η αρχική μελέτη του Δρ Καπετανάκου μιλούσε για ένα έργο που σε βάθος 3ετίας θα έφερνε την χώρα σε θέση να πουλά ενέργεια !! και όχι να αγοράζει ακόμη και από την γειτονική Αλβανία ενώ σε απώτερο μέλλον θα χρησίμευε και στην αμυντική θωράκιση της χώρας εφόσον οι πολιτικοί ταγοί είχαν την ευχέρεια να πάρουν τέτοια απόφαση σκεπτόμενοι και την γεωστρατηγική θέση της χώρας τους συμμάχους και εχθρούς κλπ.

Ο καθηγητής Καραμπουρνιώτης που σε όλες αυτές τις επαφές ήταν παρών μαζί με τον Χάρη Κυνηγό , όντας επίκουρος καθηγητής στο φυσικό τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης επέμενε σαν την πλέον ενδεδειγμένη λύση την εγκατάσταση του επιταχυντή στην Κρήτη δεδομένης της θέσης του νησιού στην Μεσόγειο , την ύπαρξη λιμανιού που θα βοηθούσε στην γρήγορη αποφόρτωση και μεταφορά του επιταχυντή από τα φορτηγά πλοία αλλά κυρίως την ύπαρξη και λειτουργία του μόνου εν Ελλάδι τμήματος φυσικής πλάσματος στο Πανεπιστήμιο Κρήτης υπό την ηγεσία του ίδιου του πρύτανη Γιώργου Γραμματικάκη .

Το έργο σύμφωνα με τους μηχανικούς του Dr Καπετανάκου θα χρειαζόταν περίπου μια διετία να λειτουργήσει και οι φυσικοί ενέργειας που ήρθαν από τις ΗΠΑ σε ειδική παρουσίαση που έγινε στο ξενοδοχείο Φοίνιξ στη Γλυφάδα την 26 Απριλίου 1992 παρουσία ακόμη και του ίδιου του Αμερικανού πρέσβη έδωσαν την εκτίμηση πως εντός τριετίας η νήσος Κρήτη θα έχει ενεργειακή αυτονομία ύψους 78+% η χώρα θα μειώσει την αγορά ενέργειας κατά 34% ενώ σε βάθος εξαετίας δεν θα χουν πρόβλημα οι Έλληνες να αφήνουν το Χριστουγεννιάτικο δένδρο αναμμένο όλο το χρόνο όπως έκλεισαν με χιούμορ οι ομιλητές .

Το κόστος μέχρι το σημείο που ο επιταχυντής σε κομμάτια μεγέθους βίδας θα εγκαθίστατο σε κτίριο υπολογίστηκε στα 110 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ !!!!

Η αγορά κτιρίου ή ανέγερση η συναρμολόγηση οι μελέτες δοκιμές το επιστημονικό προσωπικό μέχρι της τελικής έγκρισης των φορέων δεν ήταν δυνατόν να υπολογισθεί αλλά σίγουρα θα μετριόταν σε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια .

Το ίδιο βράδυ στα γραφεία της ELIN OIL στην Κηφισιά ο cpt μετά από μια σύντομη οικογενειακή συζήτηση παρουσία του Χάρη Κυνηγού αποφάσισε να χρηματοδοτήσει σε πρώτη φάση το έργο με τα 110 εκατ. δολάρια και ανέθεσε στον Χάρη Κυνηγό να ετοιμάσει ομάδα για να μεταβεί στην Κρήτη και στον πρύτανη καθηγητή Γιώργο Γραμματικάκη …

Η σκέψη του cpt Σπύρου ήταν να εγκατασταθεί ο επιταχυντής στην Κρήτη υπό την ηγεσία του Δρ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΟΥ και κάτω από την αιγίδα ενός υψηλού επιστημονικού ιδρύματος και φυσικά να μη ρίχνει δορυφόρους αλλά με την ολοκλήρωση και λειτουργία του επιταχυντή πλάσματος να ωφεληθούν δεκάδες τομείς που σπαταλούν μεγάλα ποσά ενέργειας και στο τέλος να παράγεται καθαρή ενέργεια που θα ωφελήσει οικονομικά τον τόπο και αρχικά την Κρήτη. Το όφελος για τον cpt Καρνέζη ? Ενδεχόμενα μια τιμητική πλάκα κάπου σε έναν διάδρομο του πανεπιστημίου Κρήτης και τίποτε άλλο.

Χάρης Κυνηγός / Από το βιβλίο – Σαν μυθιστόρημα

Αποστολή Κρήτη

Στις τελευταίες μέρες του Μαίου 1992 ο Χάρης Κυνηγός με ομάδα οικονομοτεχνικών , τοπογράφων και νομικών συμβούλων πρωτοσυναντά τον Γιώργο Γραμματικάκη στο Ηράκλειο. Ενήμερος ο καθηγητής και πρύτανης απο τον υφιστάμενό του Δημήτρη Καραμπουρνιώτη αλλά και απο αλληλογραφία με τον Δρ Καπετανάκο υποδέχεται με ενθουσιασμό την ομάδα που έστειλε ο Captain Καρνέζης και ξεναγεί τους επισκέπτες στο πανεπιστήμιο και στο τμήμα φυσικής πλάσματος . Το επόμενο διάστημα οργώνουν την Κρήτη αναζητώντας οίκημα και χώρους που απαιτούνται για την εγκατάσταση .

Το σχέδιο είναι χωρισμένο σε τρεις φάσεις . α) Η δημιουργία φορέα β) η εύρεση χώρου γ) η μεταφορά του επιταχυντή .

Ο Γιώργος Γραμματικάκης επιλέγει τελικά τον χώρο δίπλα στο πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά πίσω απο το υφιστάμενο σήμερα βοτανικό πάρκο έκτασης 4.000 στρεμμάτων εφόσον απαιτείται κτίριο 2.000 στρεμμάτων με πάχος τοίχων εσωτερικά 5 μέτρων και προοδευτικά προς το εξωτερικό 3 , 2 και ενός μέτρου . Εν ολίγοις ένα κτίριο μπαμπούσκα. Εντός μιας εβδομάδας η έκταση αγοράζεται από τον cpt Σπύρο !!!

Ποιος είναι ο φορέας ? 

Ινστιτούτο Φυσικής Πλάσματος ανέφερε ο Γιώργος Γραμματικάκης . Το εγχείρημα δύσκολο . Το νομικό πλαίσιο ίδρυσης ινστιτούτου που να συνδέεται με πανεπιστήμια βρισκόταν σε κώμα . Έπρεπε να συγκροτηθούν μόνιμες ειδικές επιτροπές αξιολόγησης των υποβαλλόμενων αιτήσεων και ουδείς τρία χρόνια ήδη δεν είχε ασχοληθεί στο Υπουργείο Παιδείας με αποτέλεσμα διάφορες αιτήσεις να περιφέρονται μεταξύ γραφείων και ανίδεων υπαλλήλων . Άντε να εξηγήσεις στον cpt και στον Δρ Καπετανάκο οτι ακόμη και άμα εγκρινόταν η ίδρυση του ινστιτούτου ήταν τέτοια η δομή λειτουργίας που για να φέρεις έναν μεγάλο επιστήμονα για διάλεξη θα έπρεπε να περάσει από επιτροπή αξιολόγησης του υπουργείου .. Γραφειοκρατία το μεγαλείο σου

Εδώ πήρε το παιχνίδι στα χέρια του ο δρ Καπετανάκος . Με χίλιους τρόπους και την μεγάλη επιρροή του στις Αμερικανικές αρχές που έβαλαν το χεράκι τους ο τότε υπουργός παιδείας ( Σουφλιάς ) παρόλο που αυτά που του μετέφερε σε κατ ιδία συνάντηση ο καθηγητής Καραμπουρνιώτης ο Χάρης Κυνηγός και ο α’ βοηθός του δρ Καπετανάκου του ακουγόντουσαν κινέζικα , φάνηκε να ενδίδει . Το θέμα των μανδαρίνων του υπουργείου ήταν η στάση της ΔΕΗ ?? και ο Δημόκριτος . Τηλεφωνικά ο Γραμματικάκης παρεμβαίνει λέγοντας πως δεν φαντάζεται πως ένας δημόσιος και μονοπωλιακός οργανισμός θα είχε πρόβλημα να απολαμβάνει το 98 % των κερδών μιας και το 2% μόνο θα πήγαινε στο ινστιτούτο που εξ ορισμού δεν είναι κερδοφόρα επιχείρηση ! Ο δε Δημόκριτος ήταν και είναι ένας φορέας έρευνας ενώ το ινστιτούτο σε σύντομο διάστημα θα παρήγαγε πέρα της καθαρά επιστημονικής έρευνας .

Ο Σουφλιάς παρέμενε αβέβαιος …ξέρετε είπε η Κρήτη δεν είναι ένα φιλικό νησί για την κυβέρνηση παρόλο που ο αρχηγός της κατάγεται από εκεί ..ενώ ο ίδιος ο πρύτανης δεν είναι κατά πως φαίνεται δικός μας !!! Επί ματαίω προσπαθούσε ο βοηθός του Καπετανάκου να κατανοήσει όλα αυτά που άκουγε ..αλλά φευ

Η ίδρυση του Ινστιτούτου 

Ακόμη κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως σε μια εβδομάδα το υπουργείο παιδείας έφερε τροπολογία στη Βουλή . Ξεπερνώντας παράτυπα πολλές φορές χίλια δυο εμπόδια που έρχονταν απο την αντιπολίτευση απο συνδικαλιστές απο άσχετους και απίθανους φορείς με την  Β1/740/21-12-1992 απόφαση  η οποία δηµοσιεύθηκε στο ΦΕΚ/771΄Β/31-12-1992 το ινστιτούτο ιδρύεται .

Ο κος Χρήστος Καπετανάκος ορίσθηκε µε Υπουργική Απόφαση (4-1-1993)Προσωρινός Διευθυντής του ΙΦΠ, ενώ αντίστοιχη απόφαση (22-3-1993) ορίζει ως µέλη του Επιστηµονικού Συµβουλίου τα µέλη ΔΕΠ του Τµήµατος Φυσικής κκ. Γεώργιο Γραµµατικάκη, Δηµήτριο Καραµπουρνιώτη, Νικόλαο Παπανικολάου, Εµµανουήλ Φλωράτο.
Μετά από εισήγηση του Τµήµατος Φυσικής το Πανεπιστήµιο Κρήτης ενέκρινε την ανέγερση κτιρίου ειδικού για τη στέγαση του επιταχυντή εκτάσεως 2000 τ.µ.περίπου.

Εν τω μεταξύ στην Αμερική οι πρωτοβουλίες του δρ Καπετανάκου συνεχίζονται να καμφθούν και οι τελευταίοι παράγοντες του αμερικανικού δημοσίου για την αποσυναρμολόγηση του επιταχυντή και την μεταφορά του στην Ελλάδα ( Κυρίως τα τουρκικά και εβραϊκά λόμπι ) σημ : Να μη ξεχνάμε ότι ο επιταχυντής ήταν ιδιοκτησία του αμερικανικού δημοσίου κόστισε δισεκατομμύρια δολάρια και οι Αμερικανοί ήθελαν να ξέρουν γιατί δανείζουν και κατά βάση δωρίζουν ένα τέτοιο έργο σε μια χώρα .

Αρχές Ιουνίου του 1993 επιτέλους η αποσυναρμολόγηση και πακετοποίηση του επιταχυντή ξεκινάει στις ΗΠΑ ..Όλο αυτό το διάστημα ο cpt Kαρνέζης πληρώνει ..έξοδα φακέλλων αγορές εξτρά υλικού ετοιμασίες για ειδικές ναυλώσεις προμήθειες ασφάλιστρα κλπ ..που εκτινάσσουν το κόστος πέρα των 110 εκατομμυρίων σε μεγάλα ύψη …

Παράλληλα πολιτικοί μηχανικοί και αρχιτέκτονες των εταιρειών του cpt αναλαμβάνουν την προετοιμασία του φακέλου που θα κατατεθεί στην αρμόδια πολεοδομία Χανίων για την ανέγερση του κτιρίου ..το γοργόν και χάρη έχει !

Το σχέδιο του κτιρίου ήταν πρωτοφανές για τα Ελληνικά δεδομένα . Πέρα του κυρίως χώρου του επιταχυντή κυκλωμένου απο τοίχο πάχους 5 μέτρων , υπήρχαν ειδικοί χώροι αποθήκευσης ενεργειακού πλάσματος , χώροι διαλέξεων , εργαστήρια αίθουσες επισκέψεων χώροι μακράς παραμονής ερευνητών και φοιτητών κυλικεία ακόμη και αίθουσα κινηματογράφου για επισκέψεις σχολείων κλπ .

Η Κρήτη ετοιμαζόταν να γίνει πρωτοπόρος στον τομέα φυσικής πλάσματος αρχικά και παραγωγός αέναης φυσικής ενέργειας 

Οι δε θέσεις εργασίας πέρα του αυστηρώς επιστημονικού προσωπικού υπολογίστηκε αρχικά σε περίπου 2000 άτομα που κατόπι παρέμβασης των καθηγητών Καραμπουρνιώτη και Γραμματικάκη θα προέρχοντο απο το νησί !!

Φυσικά μόλις μαθεύτηκε στην επιστημονική κοινότητα πως έρχεται ο δρ Καπετάνακος που βρήκε χρηματοδότη έναν επιχειρηματία κορόιδο κλπ κλπ ..το πράμα άρχισε να στραβώνει , Είναι δυνατόν τέτοιες μικρότητες ? Είναι δυνατόν να γράφονται άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά κατά ενός τέτοιου εγχειρήματος …? Υπήρξε και άποψη γνωστού επιστήμονα πως ο δρ Καπετανάκος επέλεξε την Κρήτη λόγω Μητσοτάκη για να κάμψει τις αιτιάσεις Σουφλιά και πως το έργο θα έπρεπε να γίνει κάπου στη Βόρεια Ελλάδα καταλήγοντας στο τέλος πως το έργο είναι αμφίβολης βιωσιμότητας στην Κρήτη ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα κάτι θα γινόταν ..( λες και ο επιταχυντής θα έπινε τσικουδιές και θα λαλούσε ενώ αλλού θα έπινε πορτοκαλάδες και χυμούς)

Αρχές Σεπτεμβρίου 93 η πρώτη συσκευασία του επιταχυντή φορτώνεται στο Μar 1 κοντέινερ φορτηγό στο λιμάνι της Βαλτιμόρης και σε μία εβδομάδα όλος ο επιταχυντής βρίσκεται επάνω σε 11 φορτηγά πλοία που αναμένουν το χρονοδιάγραμμα για να σαλπάρουν προς την Μεσόγειο .

Τα πρώτα προβλήματα φάνηκαν στην πολεοδομία Χανίων , Ουδείς άνοιγε τον φάκελο να ασχοληθεί …Ξέρετε απαντούσαν το προσωπικό είναι απασχολημένο και ένεκα των εκλογών ( 10-10-93) όλες οι υποθέσεις παίρνουν μια παράταση  . Μάταια οι τεχνικοί προσπαθούσαν να εξηγήσουν ότι το κτίριο πρέπει να αρχίσει να κατασκευάζεται μιας και τα καράβια έχουν και ένα όριο αναμονής και η ναύλωση κοστίζει όσο αυτά είναι ακίνητα.

Η απάντηση του έφορου της πολεοδομίας ήταν τραγική ..” γιατί αν πάρετε την άδεια σήμερα θα προλάβετε να ρίξετε τόσους τόνους μπετόν μέχρι να ΄ρθουν τα πλοία ?”

Η αναμονή συνεχιζόταν και όλοι περίμεναν τις εκλογές του Οκτωβρίου να βγει επιτέλους μια κυβέρνηση οποιαδήποτε να ξεμπλοκάρουν οι φάκελοι στις αρμόδιες αρχές . Την 10 Οκτωβρίου κυβέρνηση γίνεται η ως τότε αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ και την 13 Οκτωβρίου ορκίζεται η νέα κυβέρνηση.

Οι Αμερικανοί άρχισαν να πιέζουν στην Βαλτιμόρη . Το ταμείο λιμένα άρχισε τα πρόστιμα εφόσον είχε ντοκ πιασμένες θέσεις απο φορτηγά που δεν έφευγαν . Παράλληλα οι ανανεώσεις ναύλωσης και οι ρήτρες ασφάλισης με τους τόκους είχαν κάνει το κόστος απίστευτο , Το χειρότερο ήταν ότι δεν είχε ορισθεί ούτε φαινόταν να ορίζεται κάποιος χρόνος που η δουλειά θα λυνόταν . Η κατάσταση κάπως αποσυμφορήθηκε κοστολογικά όταν στο λιμάνι ξεκίνησε μια μεγάλη απεργία των συνδικάτων ναυτεργατών ( πανίσχυρο συνδικάτο) . Η εντολή όμως που δόθηκε απο τον cpt ήταν να βγουν τα καράβια στη θάλασσα και βλέπουμε .

Η ομάδα στην Κρήτη ακόμη περίμενε την πολεοδομία . Ταυτόχρονα το τελωνείο στα Χανιά απέστειλε έγγραφο που ζητούσε πληροφορίες για το φορτίο ..ποιος θα πληρώσει τους δασμούς το ΦΠΑ πως θα χαρακτηρισθεί το υλικό για να πάρει την ανάλογη φορολόγηση κλπ. Η ομάδα τους ανέφερε ρητά πως είναι πανεπιστημιακό υλικό και δεν υπάρχει δασμολόγηση ….Σύμφωνοι είπε ο τελώνης ..φέρτε την απόφαση χαρακτηρισμού και ελάτε να ξεφορτώσετε ..Απόφαση χαρακτηρισμού ?

Απόφαση χαρακτηρισμού υλικού προς χρήση πανεπιστημιακής έρευνας μπορούσε να δώσει μόνο το υπουργείο παιδείας και μια αρμόδια επιτροπή που δεν υπήρχε !!!

Ξανά λοιπόν πίσω στο υπουργείο ….Νεός υπουργός ο Φατούρος …εις μάτην η ομάδα Κυνηγού , Καραμπουρνιώτη περίμενε απάντηση στο αίτημα συνάντησης με τον νέο υπουργό για να ζητήσει την σύγκληση επιτροπής χαρακτηρισμού εισερχόμενου πανεπιστημιακού υλικού . Έχει έρθει το 1994 και 17 Ιανουαρίου ο δρ Καπετανάκος στέλνει επιστολή ζητώντας να μάθει αν ο επιταχυντής θα φύγει ή θα κατέβει απο τα αμπάρια ..τονίζοντας οτι το κόστος ήδη έχει φτάσει τα 24 εκατομμύρια δολάρια μόνο απο την αναμονή και διάφοροι παράγοντες του Αμερικανικού Ναυτικού κυρίως έχουν αρχίσει να σχηματίζουν αρνητική άποψη για την υπόθεση . Ο δρ λέει χαρακτηριστικά ..δεν θα έχω καμία έκπληξη βλέποντας την υπηρεσία τελωνείου των ΗΠΑ να μου κουνά ένα χαρτί που θα γράφει απαγόρευση εξόδου του επιταχυντή ..

Ο δρ Καπετανάκος χωρίς να ενημερώσει κανέναν παίρνει το αεροπλάνο από την Ουάσινγκτον και εμφανίζεται στα γραφεία της ELIN στην Αθήνα ..Μαζί με τον Χάρη Κυνηγό μεταβαίνουν στο υπουργείο παιδείας και ζητούν άμεση ακρόαση απο τον υπουργό Φατούρο . Η γραμματεία του υπουργού αρνείται και σχεδόν συμβαίνει διπλωματικό επεισόδιο μιας και ο Καπετανάκος έχει την αμερικανική υπηκοότητα αλλά συνάμα είναι ανώτατος κρατικός λειτουργός των ΗΠΑ . Μετά απο μια ώρα αντεγκλήσεων ο Φατούρος δέχεται το δίδυμο και ακούει την όλη ιστορία μαζί με έναν ειδικό σύμβουλο του υπουργείου …ο οποίος συνεχώς ψιθυρίζει στο αυτί του προϊσταμένου του …”για να το υπογράψει ο Σουφλιάς …καταλαβαίνετε ” Ο Κυνηγός άδραξε την ευκαιρία ..” ξέρετε το όλο εγχείρημα είναι άσχετο με την πολιτική , θα μπορούσατε να το χαρακτηρίσετε εθνικό θέμα και εν κατακλείδι ο Γιώργος Γραμματικάκης μάλλον εσάς θα ψήφισε και η δική σας υπουργεία θα θεμελιώσει ένα τεράστιο για την εθνική οικονομία έργο ”

Ο Φατούρος σαν πανεπιστημιακός φυσικά ήξερε την υπόθεση και εν αντιθέσει με τον προκάτοχό του Σουφλιά είχε καίριες ερωτήσεις κατευθείαν στον επιστημονικό χαρακτήρα του εγχειρήματος  . Το όλο πρόβλημα ήταν ότι άμεσα έπρεπε να συσταθεί μια γραμματεία εντός του υπουργείου που θα όριζε μια επιτροπή για να απαντήσει σε ένα απλό τελωνειακό ερώτημα …ΤΙ ΚΟΥΒΑΛΆΝΕ ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ

Ο Φατούρος έδωσε την υπόσχεση πως εντός ενός 48ωρου το θέμα θα λυθεί και πως θα κληθεί ο Κυνηγός να παρίσταται στην επιτροπή προκειμένου αν χρειαστεί να απαντήσει σε ερωτήσεις της επιστημονικής επιτροπής ..

Σήμερα ο Χάρης Κυνηγός ακόμη αναμένει

Η παραπάνω συνοπτική περιγραφή των γεγονότων δεν αντανακλά ούτε κατ’ ελάχιστο την πολυπλοκότητα του πραγµατικού εγχειρήµατος η οποία οδήγησε τελικά στη µαταίωση της προσπάθειας (για λόγους αφόρητης γραφειοκρατίας, αβεβαιότητας ως προς την οικονοµική υποστήριξη μελλοντικά , κομματικές διαφωνίες , συνδικαλιστικές αρνήσεις και μέσα στο Πανεπιστήμιο κλπ .).

Ο Προσωρινός Διευθυντής κος Καπετανάκος και το αντίστοιχο Επιστηµονικό Συµβούλιο παραιτήθηκαν το Φθινόπωρο 1995, σηµατοδοτώντας έτσι τη λήξη της Α φάσης λειτουργίας του ΙΦΠ.

 

Το 2008 το τότε  Διοικητικό Συµβούλιο του Ινστιτούτου απέστειλε το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγµατος στο ΥΠΕΠΘ και συνεργάσθηκε στενά µε τις Υπηρεσίες του για τη βελτίωση επιµέρους διατάξεων. Ειδικότερα, κατέστη αναγκαίαπροσαρµογή στις διατάξεις του άρθρου 11 του Ν. 3685/2008 ο οποίος ψηφίσθηκε στο µεταξύ από την Βουλή (στην διάρκεια του θέρους 2008). Μετά από πολύµηνη συνεργασία µε το ΥΠΕΠΘ ετοιµάσθηκε νέο Σχέδιο Προεδρικού Διατάγµατος σύµφωνα µε τις διατάξεις του Ν. 3685/2008. Το νέο Σχέδιο ΠΔ επικυρώθηκε από την ΓΣΕΣ του Τµήµατος Φυσικής στις 06/04/2009 και την Σύγκλητο του Πανεπιστηµίου Κρήτης στις 30/04/2009, και υπεβλήθη στο ΥΠΕΠΘ στις
11/05/2009 . Η απόπειρα να διαγνωσθεί η εκ νέου μεταφορά του επιταχυντή στην Ελλάδα απέβει σφόδρα άκαρπη ( κοινώς οι Αμερικάνοι μας έκλεισαν την πόρτα στα μούτρα ) αφετέρου άλλο ” κορόιδο επιχειρηματίας ” δεν υπήρχε 

οι πρωταγωνιστές σήμερα

ο cpt Σπύρος Καρνέζης εξακολουθεί το επιχειρηματικό του έργο ως πρόεδρος του Δ.Σ της ναυτιλιακής εταιρείας που ίδρυσε και εξακολουθεί να είναι ο μεγαλομέτοχος της  ELIN OIL

O καθηγητής Δημήτρης Καραμπουρνιώτης συνταξιοδοτήθηκε ως αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης

ο Δημήτρης Φατούρος 1928-2020 απεβίωσε την 7 Νοεμβρίου 2020 στην Θεσσαλονίκη

ο Γιώργος Σουφλιάς μετά από πολλά έτη κοινοβουλευτικής παρουσίας είτε σαν βουλευτής είτε σαν υπουργός ανακοίνωσε το 2009 την απόσυρσή του από την πολιτική , σήμερα διάγει το 81ο έτος της ηλικίας του ( γεν 1941)

ο Γιώργος Γραμματικάκης διετέλεσε 2 φορές πρύτανης του πανεπιστημίου Κρήτης από τους γνωστότερους Έλληνες φυσικούς με πλούσιο ερευνητικό και συγγραφικό έργο σήμερα ασχολείται με συγγραφικό κυρίως έργο , ηλικία 83 ( γεν 1939)

Ο Χάρης Κυνηγός μετά απο μισό αιώνα παρουσίας στα δρώμενα της ελληνικής ναυτιλίας και της χημικής βιομηχανίας σαν μάνατζερ και διευθύνων σύμβουλος σε δεκάδες επιχειρήσεις είναι σήμερα συνταξιούχος και συγγραφέας

ο δρ Καπετανάκος μετά το 1995 επέστρεψε στις ΗΠΑ όπου συνέχισε το πλούσιο ακαδημαϊκό του έργο . Διετέλεσε πρόεδρος της επιτροπής ενέργειας του εργαστηρίου ναυτικής έρευνας και ειδικός σύμβουλος στο ανάλογο υπουργείο των ΗΠΑ . Σήμερα σαν συνταξιούχος του Αμερικανικού δημοσίου ζει στην Ουάσιγκτον